به نقل از «فارس»

بوربور: دولت توانست با رویکرد صحیح در عرصه بین الملل موفق باشد

تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۳۰۸۵۵

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری فارس، نهصد و یازدهمین  جلسه جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی در روز دوشنبه ۲۲ اسفند ماه با حضور دبیرکل جمعیت و اعضای شورای مرکزی و مشورتی در دفتر جمعیت برگزار شد.و

در این جلسه حبیب‌الله بوربور دبیرکل جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی درگذشت جناب محمدحسن غفوری‌فرد را تسلیت گفت و یاد او را گرامی داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بوربور گفت: مرحوم غفوری‌فرد از اعضای هیأت مؤسس، عضو شورای مرکزی و دبیرکل اسبق جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی بودند، ایشان از وفاداران راستین انقلاب اسلامی بودند و در این مسیر تا پایان عمر با برکت خود ثابت قدم ماندند.  

دبیرکل جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی در رابطه با شرایط بین‌المللی بیان کرد: دولت توانست با رویکرد صحیح در سیاست خارجی و معطل غرب نماندن و چرخش به سمت کشورهای منطقه و قدرت‌های شرقی، گشایش‌های خوبی در عرصه بین‌الملل برای کشورمان به‌وجود بیاورد.  

وی درباره قیمت اجناس و وضعیت اقتصادی داخلی بیان کرد: وزارتخانه و نهادها و سازمان‌های اقتصادی همچون تعزیرات و سازمان حمایت در موضوع کنترل بازار تاکنون بسیار ضعیف عمل کردند و لذا به نظر می‌رسد دولت باید در تیم اقتصادی خود تغییرات جدی ایجاد کند.

بوربور تصریح کرد: زمان زیادی به فرا رسیدن عید نوروز و ماه مبارک رمضان باقی نماده که لازم است دولت با جدیت بیشتری نسبت به تأمین مایحتاج ضروری مردم در این ایام اقدام کند.

دبیرکل جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی بیان کرد: تمامی برنامه‌ریزی‌ها نیازمند آمار و اطلاعات دقیق است، طبق قانون می‌بایست هر ۵ سال یک بار سرشماری انجام شود که متأسفانه دولت قبل آن را اجرا نکرد و تاکنون نیز در دولت سیزدهم به آن پرداخته نشده است. 

وی همچنین افزود: طبق آخرین آمار بالغ بر ۴.۵ میلیون مسکن خالی در کشور وجود دارد که طبق قانون مجلس بابد از آن‌ها مالیات اخذ شود، اما متأسفانه سال گذشته مبلغ مالیاتی که از این واحدها گرفته شد، کمتر از یک میلیارد تومان بود، در این زمینه دولت باید قانون مجلس را با دقت اجرا کند.

بوربور در خصوص عدم همکاری شهرداری تهران با خیرین خوابگاه‌ساز دختران دانشگاه شهید بهشتی احساس تأسف و بیان کرد: متأسفانه با وجود دوبار مکاتبه و دستور آقای چمران، اما تاکنون این موضوع در شهرداری مسکوت مانده است.  

وی اظهار کرد: ان‌شاءلله سال جدید سال رونق و گشایش‌های اقتصادی برای مردم باشد، همچنین در سال آینده موضوع مهم انتخابات را خواهیم داشت که لازم است جریانات سیاسی جهت آماده‌سازی فضای روانی جامعه و ایجاد امید و نشاط در مردم و معرفی افراد شایسته به جامعه برنامه‌ریزی کنند. 

 در پایان اعضای جمعیت دیدگاه‌ها و نظرات خود را بیان کردند.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: بور بور جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی دبیرکل جمعیت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۳۰۸۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پلورالیسم چه نگاهی به سیاست بین‌الملل دارد؟

عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - پلورالیسم در مفهوم متعارف، نظریه‌ای جامعه‌شناختی-سیاسی است که بر پراگندگی قدرت در میان شماری از مجموعه‌ها یا گروه‌های رقیب تاکید دارد.

پیش از این دربارۀ پلورالیسم و دولت پلورالیستی توضیح داده‌ایم. اینکه پلورالیسم یا کثرت‌گرایی چه نگاهی به سیاست بین‌الملل دارد، موضوع این نوشته است.

 مختصرا باید گفت پلورالیسم در حوزۀ سیاست بین‌الملل، نفوذپذیری دولت را برجسته می‌کند. چشم‌انداز پلورالیستی در سیاست بین‌الملل، بویژه در ایالات متحدۀ آمریکا، در دهه‌های 1960 و 1970 ظهور یافت و بر شالودۀ ارزش‌های لیبرالیستی استوار بود.

جان برتن، پلورالیست انگلیسی، با استفاده از تشبیه میز بیلیارد، محدودیت‌های رویکرد دولت‌محور به سیاست بین‌الملل را روشن کرد. بر اساس این تشبیه، رئالیسم به دولت‌ها به مثابه توپ‌های بیلیارد، یعنی واحدهایی نفوذناپذیر و مستقل، می‌نگرد که از راه فشار بیرونی بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند.

از این رو رئالیسم در سیاست بین‌الملل چنین می‌پندارد که دولت‌های دارای حاکمیت، که در نظام پرهرج‌ومرج بین‌المللی تعامل دارند، مانند مجموعۀ توپ‌های بیلیارد روی میز، این طرف و آن طرف برده می‌شوند و به هم می‌خورند.

به عقیدۀ پلورالیست‌ها، این تشبیه از این حیث گمراه‌کننده است که حد نفوذ روزافزون بازیگران بین‌المللی، مانند شرکت‌های چندملیتی و سازمان‌های غیرحکومتی را نادیده می‌گیرد و نیز نمی‌تواند وابستگی دولت‌ها، بویژه در مسائل اقتصادی را تشخیص دهد.

بنابراین، چشم‌انداز پلورالیستی الگویی از ترکیب بازیگران ارائه می‌دهد که ضمن توجه به حکومت‌های ملی، تاکید می‌کند که طیف گسترده‌تر صاحبان منافع و گروه‌ها، سیاست بین‌المللی را تعیین می‌کنند.

در تحلیل نهایی، از این دیدگاه، تاکید بر حاکمیت بیرونی، که از نظر رئالیسم محوری است، باید جای خود را به مفهوم میانه‌روتر خودمختاری بدهد.

توضیح اینکه، حاکمیت درونی یا داخلی در اشاره به توانایی دولت در ملزم کردن همۀ شهروندان، گروه‌ها و نهادهای درون مرزهای سرزمینی به کار می‌رود ولی حاکمیت بیرونی یا خارجی به جایگاه دولت در نظم بین‌المللی و توانمندی عمل آن به صورت واحدی مستقل و خودمختار مربوط است. حاکمیت درونی/داخلی و حاکمیت بیرونی/خارجی، در واقع نام‌های دیگری برای "اقتدار" و "استقلال" هستند.

به هر حال در پلورالیسم، تاکید بر حاکمیت بیرونی جای خودش را به مفهوم ملایم‌تر "خودمختاری" می‌دهد. یعنی استقلال دولت‌ها در عرصۀ بین‌المللی نسبتا کمرنگ می‌شود ولی کاملا از بین نمی‌رود.

تعدیل مفهوم حاکمیت بیرونی، این امکان را بوجود می‌آورد که مجموعه‌هایی مانند شرکت کوکاکولا یا شرکت اپل دقیقا همانند دولت‌هایی چون دولت‌های آلمان و کرۀ جنوبی و برزیل، بازیگرانی بین‌المللی تلقی شوند.

در واقع با توجه به تاکید پلورالیسم بر پراکندگی قدرت، همۀ بازیگران حکومتی و غیرحکومتی، در چارچوب کنترل‌ها ومحدودیت‌هایی قرار دارند و حرکت مستقل نمی‌توانند داشته باشند. و این به این معناست که مفهوم "استقلال" در ذیل درک پلورالیستی از سیاست بین‌الملل، به نحوی متفاوت یا رقیق فهمیده می‌شود.

یکی از پیامدهای مهم رویکرد پلورالیستی به سیاست بین‌الملل آن است که این رویکرد معرف دور شدن از "سیاست قدرت" و "بزرگنمایی ملی" است. البته این تحول چندان هم منعکس‌کنندۀ ایمان ایده‌آلیستی به اصول انتزاعی نیست بلکه بیشتر حاکی از درک این نکته است که وقتی قدرت به گستردگی توزیع شده باشد، رقابت نتیجۀ عکس می‌دهد.

در نتیجه، پلورالیست‌ها می‌خواهند بگویند که در جهانی با وابستگی فزاینده، سرانجام ثابت خواهد شد که گرایش به همکاری و یکپارچگی، که شاید در اروپا از همه جا آشکارتر است، اجتناب‌ناپذیر است.

در جهان کنونی، راستگرایان افراطی در آمریکا و اروپا به شدت با درک پلورالیستی از سیاست بین‌الملل مخالف‌اند. به همین دلیل افرادی نظیر دونالد ترامپ در آمریکا و مارین لوپن در فرانسه و نیز ولادیمیر پوتین در روسیه، هر کدام به نحوی در پی "بزرگنمایی ملی" هستند و از "سیاست قدرت" دفاع می‌کنند.

نفی "همکاری و یکپارچگی" در گرایش ترامپ به خروج آمریکا از ناتو و تاکیدش بر شعار "اول آمریکا" به خوبی مشهود است. حملۀ روسیه به اوکراین نیز به خوبی اعتقاد پوتین به "سیاست قدرت" را نشان می‌دهد.

راستگرایان افراطی‌ای چون مارین لوپن و دیگران در سایر کشورهای اروپایی نیز، با ناسیونالیسم پررنگی که دارند، آشکارا مخالف روند جهانیِ وابستگیِ فزایندۀ کشورها و بازیگران بین‌المللی به یکدیگرند.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: دولت جمع‌گرا؛ مبنای اقتصاد دستوری